”Το παιδί σας μεγάλωσε και έφτασε η ώρα να φοιτήσει στον παιδικό σταθμό. Σίγουρα το πρώτο που θα πρέπει εσείς να φροντίσετε, είναι να βρείτε τον καταλληλότερο παιδικό σταθμό για το παιδί σας. Καταλληλότερος είναι αυτός που οι παιδαγωγοί του σας έλυσαν τις απορίες με ειλικρίνεια, σας έχουν δώσει τεκμηριωμένες και πειστικές απαντήσεις σχετικά με τη φροντίδα, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα και γενικά τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου. Υπάρχει ωστόσο και κάτι πολύ σημαντικό για την αρχή: Σας καθησύχασαν με το πρόγραμμα και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν για να γίνει η ένταξη και η προσαρμογή του παιδιού σας στον παιδικό σταθμό ήπια και ομαλά.
Παρόλα αυτά, εσείς πόσο έτοιμοι είστε να αποχωριστείτε το παιδί σας; Διακατέχεστε από άγχος, ανησυχία, αβεβαιότητα για το αν θα προσαρμοστεί εύκολα, αν θα κλαίει, αν θα κλαίει για πολύ καιρό, αν θα πηγαίνει με ευχαρίστηση και δεν σας αναζητεί; Αυτό το τελευταίο ερώτημα είναι και ένα ζήτημα. Υπάρχουν φορές που ορισμένοι γονείς απογοητεύονται όταν τα παιδιά προσαρμόζονται εύκολα και δε δείχνουν να είναι τόσο προσκολλημένα σ’ αυτούς ή δεν κλαίνε για να τους αναζητούν. Δυσκολεύονται ίσως να πιστέψουν ότι το παιδί τους οδηγείται στην αυτονομία και θα περνά ευχάριστα το χρόνο του μακριά από τους ίδιους.
Η φοίτηση του παιδιού σε ένα παιδικό σταθμό δεν θα πρέπει να επιβάλλεται από την ανάγκη να μας φυλάει κάποιος το παιδί μας μέχρι να σχολάσουμε από τη δουλειά. Η φοίτηση σε παιδικό σταθμό αποτελεί μια κοινωνική ανάγκη για το ίδιο το παιδί, για να μπορέσει να κοινωνικοποιηθεί, να αυτονομηθεί και να αναπτύξει δεξιότητες, ικανότητες και γνώσεις που στο σπίτι δε θα μπορέσει. Ο δικός σας ρόλος, του γονιού, παίζει καθοριστική σημασία στην ομαλή προσαρμογή του παιδιού σας.
Δείξτε ετοιμότητα και αποφασιστικότητα να αποχωριστείτε το παιδί σας. Ενθαρρύνετέ το συνεχώς. Μιλήστε του για το σχολείο του με ενθουσιασμό. Εξηγείστε στο παιδί σας πόσο όμορφα και δημιουργικά παίζουν τα παιδιά στην αυλή, στην τάξη. Πόσα τραγούδια, ιστορίες και όμορφα και δημιουργικά πράγματα μαθαίνουν τα παιδιά από τις δασκάλες τους. Πόσο πολύ αγαπάνε οι δασκάλες τα παιδιά και νοιάζονται να είναι ασφαλή και χαρούμενα στο σχολείο. Πηγαίνετε με χαρά μαζί μια βόλτα μέχρι εκεί και δείξτε του τον χώρο εξωτερικά.
Οι πρώτες μέρες στον παιδικό σταθμό για τα καινούρια παιδιά που θα φοιτήσουν σ’ αυτόν είναι σημαντικές. Το σχολείο προσαρμόζει ανάλογα το πρόγραμμά του για να υποδεχτεί τα νέα παιδιά. Γονείς και παιδαγωγοί συνεργάζονται για να γίνει η προσαρμογή χωρίς κλάματα κατά τον αποχωρισμό ή τουλάχιστον σε ορισμένες περιπτώσεις με μικρής διάρκειας κλάματα.
Αφού τελειώσει το σύντομο επισκεπτήριο γονιού – παιδιού για κάποιες μέρες και συγκεκριμένες ώρες προχωράμε στο επόμενο βήμα. Αφήνουμε το παιδί στη δασκάλα και αποχωρούμε. Αποχαιρετώντας το παιδί στην είσοδο δεν υποχωρούμε και δεν αποκαρδιωνόμαστε όταν αυτό πιθανόν να βάλει τα κλάματα. Ο αποχαιρετισμός μας πρέπει να είναι τρυφερός μεν, σύντομος δε. Χρειάζεται να είστε σύντομοι και περιεκτικοί. Αγκαλιάστε και φιλήστε το παιδί σας. Πείτε του πόσο πολύ το αγαπάτε, ότι το αφήνετε σε καλά χέρια και ότι θα έρθετε πολύ σύντομα να το πάρετε. Μην υποκύψετε σε ακόμα μια αγκαλιά. Αποχωρείστε με χαμόγελο. Όταν παραμείνετε στην είσοδο και δείχνετε συγκινημένοι ή τρομοκρατημένοι, το παιδί θα το παρατηρήσει (τα παιδιά διαβάζουν τη γλώσσα του σώματός μας και τις εκφράσεις του προσώπου μας). Πολύ εύκολα θα εκμεταλλευτεί αυτή την αδυναμία σας με παρατεταμένα κλάματα και φωνές για να κερδίσει την απομάκρυνσή του από το σχολείο.
Φροντίστε τις πρώτες μέρες της προσαρμογής του να μην έχετε επαγγελματικές υποχρεώσεις για να σχολνάει λίγο νωρίτερα, πάντα σε συνεννόηση με την παιδαγωγό. Να έχετε στο μυαλό επίσης πως η προσαρμογή δε θα πρέπει να γίνεται παράλληλα με άλλες αλλαγές στη ζωή του παιδιού, όπως η γέννηση ενός μωρού, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, ο χωρισμός των γονιών. Όλα αυτά θα ενισχύσουν την ανασφάλειά του και θα κάνουν την προσαρμογή δυσκολότερη. Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται να ενημερώνονται οι παιδαγωγοί.
Οι παιδαγωγοί συναντούν διαφορετικές περιπτώσεις παιδιών. Υπάρχουν οι περιπτώσεις παιδιών που δεν αντιμετωπίζουν καμιά δυσκολία στην προσαρμογή από την πρώτη κιόλας μέρα. Υπάρχουν τα παιδιά που θα κλάψουν όταν οι γονείς θα χρειαστεί κάποια στιγμή να τα αποχαιρετίσουν και να φύγουν. Έπειτα είναι και τα παιδιά που μπορεί να κλάψουν κάποιες μέρες μετά την προσαρμογή τους, γιατί τότε συνειδητοποιούν τη νέα τους ρουτίνα. Ορισμένα παιδιά ίσως να επηρεαστούν από κάποιο παιδί που μπορεί να κλάψει κατά την παραμονή του στο σχολείο τις πρώτες μέρες της προσαρμογής. Επίσης, κάποια παιδιά παρουσιάζουν στο σπίτι συμπεριφορές που δεν τις συνήθιζαν προηγουμένως, όπως κλάματα, γκρίνιες, άρνηση να συνεργαστούν με τους γονείς, μπορεί και θυμό. Τέλος, ορισμένα παιδιάαμφιταλαντεύονται ανάμεσα στο: μου αρέσει να πηγαίνω στο σχολείο, αλλά μου αρέσει και να είμαι στο σπίτι με τους γονείς.
Γι’ αυτό το λόγο είναι αναγκαίος ο σύντομος, ουσιαστικός και ο περιεκτικός διάλογος με τα παιδιά. Στο σπίτι να είστε ήρεμοι και τρυφεροί. Εκφράστε του την υπερηφάνεια και τη χαρά σας για το ότι μεγάλωσε και πηγαίνει στο σχολείο. Μην το πιέζετε με ερωτήσεις που αφορούν το σχολείο αν δε θέλει να σας μιλήσει.
Να θυμάστε πάντα το παιδί σας χρειάζεται την υποστήριξή σας. Δεν υπάρχει παιδί που δεν έχει προσαρμοστεί. Χρειάζεται αρκετή υπομονή από μέρους σας. Η σημασία της φοίτησης του παιδιού σας στον παιδικό σταθμό είναι τεράστια. Στον παιδικό σταθμό θα μάθει όσα πρέπει να ξέρει για την υπόλοιπη ζωή του! ”
Χρυστάλλα Παύλου
